19. Ceza Dairesi 2019/5683 E. , 2020/2803 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet, Müsadere
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nin 53/3. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasının c bendindeki hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısında uygulanamayacağının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a)Sanık hakkında müsnet suçtan dolayı verilen hapis cezasının ertelenmesi üzerine TCK"nin 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağına yönelik ihtaratın yapılmaması,
b)TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
c)Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan 5607 sayılı Kanun"un 13/1 delaletiyle TCK"nin 54/4. madde ve fıkrası yerine 5607 sayılı Kanun"un 13. maddesi ve TCK"nin 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK"nin 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün 3. fıkrasında yer alan “... ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkarılıp yerine “...ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığınca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" ibaresi yazılması, hükmün TCK"nin 51/7. maddesi ihtarının yer aldığı 10. fıkrasından sonra gelmek üzere "TCK"nin 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının ihtarına" fıkrasının eklenmesi, hükmün müsadereye ilişkin 13. fıkrasında yer alan “Suça konu kaçak petrolün 5607 sayılı Kanun"un 13 ve 5237 sayılı TCK.nin 54. maddesi” ibaresinin çıkartılıp yerine “5607 sayılı Kanun"un 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nin 54/4. madde ve fıkrası” ibaresinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
