Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/1117 Esas 2020/5410 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1117
Karar No: 2020/5410
Karar Tarihi: 11.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/1117 Esas 2020/5410 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen karar, dolandırıcılık suçundan sanığın 2 kez mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkindir. Başvurunun reddedilmesi üzerine sanık müdafii tarafından temyiz edilen ek karar da reddedilmiştir. CMK'nın 286/2-a maddesi gereği, beş yıldan az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 157/1 (dolandırıcılık), 52 (suç işlemek için örgüt kurma), CMK'nın 286/2-a ve 5271 sayılı CMK'nın 298. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2020/1117 E. , 2020/5410 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52 maddeleri gereğince 2 kez mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükme ilişkin temyiz talebinin reddine dair ek karar

Dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri hakkında sanık müdafii tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra,... Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından başvurunun esastan reddine dair kurulan hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine,... Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 12/07/2018 tarih ve 2017/2484 Esas, 2017/2521 karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.