Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/255 Esas 2020/515 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/255
Karar No: 2020/515
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/255 Esas 2020/515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankada olan müvekkilinin alacağının kaydının ve tahsilinin reddedildiğini öne süren davacı, alacağının iflas masasına kaydedilmesini ve kabul edilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, usulden reddetme kararı vermiş ancak yapılan istinaf başvurusu sonrası Bölge Adliye Mahkemesi, istinafın esastan reddine karar vermiştir. Kararı davacı ve davalı temyiz etmişlerdir. Mahkeme, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmaması nedeniyle temyiz itirazlarını reddetmiştir. Sonuç olarak, hüküm usul ve kanuna uygun bulunmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise HMK'nın 114/1-b ve 115/2 ve Harçlar Kanunu'nun 13/J maddeleridir.

23. Hukuk Dairesi 2020/255 E. , 2020/515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 3. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı ... vekili ve davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun tamamının reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi"ince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı ... vekili ve davalı vekilince temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ... vekili ve davalı vekilince temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ... vekili ve davalı vekilince tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı yönünden harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, davalı yönünden 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.