MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın eylemi neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Adli Tıp Kurumu İzmit Şube Müdürlüğünce tanzim olunan 29/08/2014 tarihli raporda, "Transvers kolon lümene nafiz iki adet 3-4 cm."lik yaralanma”nın bulunduğu ve söz konusu yaralanma nedeniyle katılanın hayati tehlike geçirdiğinin belirtilmesi karşısında, suçta kullanılan aracın elverişliliği, hedef alınan vücut bölgesi, meydana gelen yaralanmaların ağırlığı nazara alınarak, sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olup olmadığı hususunda delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3) Oluş, iddia, dosya kapsamı ve kabule göre sanık ..."ın, katılanın aracında seyir halinde bulunduğu arkadaşı tanık ..."e geçiş üstünlüğü nedeniyle tartışmaları üzerine hakaret ettiği, katılan ..."un aynı zamanda mesai arkadaşı olan kendilerinden yaşça da büyük olan tanık ..."e yapılan hakareti kabullenemeyip trafik durduğunda araçtan inip sanık ..."ın yanına varıp münakaşaya başladığı, sanık ..."a "ananı avradını sinkaf edeyim" vb. gibi sinkaflı sözler ile hakaret ederek İbrahim"e vurduğu olayda, ilk fiziki müdahalenin katılan tarafından yöneltildiği olayda, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de gözetilerek sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5) Yargılama giderlerinin hesaplanmasında yanılgıya düşülmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.