18. Ceza Dairesi 2019/667 E. , 2019/7882 K.
"İçtihat Metni"KARAR
Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Afyonkarahisar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2014 tarihli ve 2012/858 esas, 2014/28 sayılı kararının infazı sırasında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi uyarınca atılı suç yönünden uzlaştırma işlemi yapılmasına yönelik hükümlü talebinin kabulü ile infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin Afyonkarahisar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2018 tarihli ve 2012/858 esas, 2014/28 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 18. maddesinde yer alan "Uzlaştırmanın sonuçsuz kalması halinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilemez" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan ilk defa Afyonkarahisar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/11/2007 tarihli ve 2006/306 esas, 2007/294 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verildiği, bu kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 22/11/2012 tarihli ve 2011/23609 esas, 2012/24810 sayılı ilamı ile atılı suçun uzlaşma kapsamında kaldığı ve uzlaşmanın bir kovuşturma şartı olduğu, dolayısıyla uzlaştırma girişiminin sonucuna göre sanığın durumunun tayin edilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasından sonra yapılan yargılamada, dosyanın uzlaştırmacıya tevdi edildiği ve müştekinin sanık ile uzlaşmak istememesinden dolayı taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı, bu yöne ilişkin 02/12/2013 tarihli uzlaştırma raporunun dosya muhteviyatında olduğu, dolayısıyla tekrar uzlaştırma işlemi yapılamayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
I- Hukuksal Değerlendirme:
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve devamı maddelerinde düzenlenen uzlaştırma müessesesinde 24/11/2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Yasa ile köklü değişiklikler yapılmıştır. 6763 sayılı Kanun 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe girmiştir.
6763 Sayılı Kanun ile değişiklik öncesi şikayete bağlı suçlar ile şikayete bağlı olup olmadığına bakılmaksızın kasten yaralama (üçüncü fıkra hariç olmak üzere TCK"nın 86.maddesi), taksirle yaralama (TCK"nın 89. maddesi), konut dokunulmazlığının ihlali (TCK"nın 116. maddesi), çocuğun kaçırılması ve alıkonulması (TCK"nın 234. maddesi), ticari sır, bankacılık sırrı veya müşteri sırrı niteliğindeki bilgi veya belgelerin açıklanması (TCK"nın 234. maddesi, dördüncü madde hariç) ve özel kanunlarda uzlaşmaya tabi olduğu belirtilen suçlar uzlaşmaya tabi suçlarken, bu genel kuralın istisnası olarak da soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olsa da etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar uzlaşma kapsamında değildi. Ana kuralın bir diğer önemli istisnası da uzlaştırma kapsamına giren bir suçun uzlaşma kapsamına girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi durumuydu ki, bu durumda da uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağı yaptırım altına alınmıştı.
6763 Sayılı Kanun ile TCK"nın 253. maddesinin başlığı “Uzlaştırma” olarak değiştirilmiş ve uzlaştırma kapsamında olan suçlarla ilgili ana kurala; tehdit (TCK"nın 106/1. maddesinin birinci fıkrası), hırsızlık (TCK"nın 141. maddesi), dolandırıcılık (TCK"nın 157. maddesi) suçları ile mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması koşuluyla, suça sürüklenen çocuklar bakımından ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar uzlaştırma kapsamına alınmıştır. Öte yandan uzlaşma müessesesinde ana kurala önemli bir istisna teşkil eden soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olsa da etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlarda uzlaşma yoluna gidilmeyeceği kuralı kaldırılarak diğer şartları da taşıması koşuluyla etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar da uzlaştırma kapsamına alınmıştır.
Yukarıda yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, müşteki ve sanığa 6763 sayılı Kanun’un değişiklik öncesi, Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin 2011/23609 esas, 2012/24810 karar, 22/11/2012 tarihli bozma hükmü doğrultusunda suç tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olan konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu nedeni ile geçerli uzlaşma teklifi yapıldığı ancak müştekinin uzlaşmak istemediği, dolayısı ile CMK’nın 6763 sayılı yasa ile değişiklik öncesi 253 vd maddelerinde düzenlenen şekilde usulüne uygun biçimde uzlaşma teklifi olması karşısında; 6763 sayılı yasa ile uzlaştırma usulünün değiştiği gerekçeleriyle, hükümlü hakkında ek karar ile uzlaşma hükümlerinin uygulanması talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hukuka aykırı görülmekle kanun yararına bozma talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
II- Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1. Afyonkarahisar 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/10/2018 tarihli ve 2012/858 esas, 2014/28 karar sayılı ek kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2. Aynı yasa maddesinin 4-a fıkrası gereğince sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.