MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Hükmü temyiz eden davalının adli yardım talebinde bulunması üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 16/06/2014 gün ve 2014/3024-2014/11284 E.K. sayılı adli yardım isteminin reddine dair verdiği karara davalı tarafından itiraz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Yerel mahkeme hükmünün davalı vekilince adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 16/06/2014 gün ve 2014/3024-2014/11284 E.K. sayılı kararı ile adli yardım taleplerinin reddine ve temyiz harç ve başvuru harcı ile giderlerinin tamamlanması için geri çevrilmesine ilişkin karar verilmiş, yerel mahkemece davalıya temyiz harç ve masraflarını yatırması için kesin süre içeren muhtıra çıkarılmış, davalının kesin süre içerinde harç ve masrafları yatırmamış olması nedeni ile 30.09.2014 tarihli ek karar ile davalının temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş, ek kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 19/01/2016 tarih 2015/2829-2016/357 E.K. sayılı ilamı ile Dairenin adli yardım talebinin reddine ilişkin kararının davalıya tebliği ile itiraz süresi beklendikten veya itiraz edilmişse itiraz sonucu alındıktan sonra gerekirse HMK 434/3 gereği muhtıra tebliği gerekirken belirtilen usuli işlemler yapılmadığı gerekçesi ile ek kararın bozulmasına karar verilmiş, bozma ilamının davalıya 11/04/2016 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine davalı vekili 14/04/2016 tarihli dilekçesi ile adli yardım talebinin reddine ilişkin karara itiraz üzerine, dosya HMK"nın 337/2. maddesi uyarınca itirazı incelemekle görevli olan Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334 ve devamı maddeleri uyarınca adli yardım talebinde bulunan kimse, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğunu ispat etmek (yoksulluk şartı) ve davada veya talepte haklı olduğu yolunda kanaat uyandırmak zorundadır (haklı olma şartı).
Aynı Kanunun 336/2. maddesine göre de; adli yardım talebinde bulunacak kişi, yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; davalının yargılama sırasındaki adli yardım talebinin 22.5.2013 tarihinde reddedildiği, davalının bu karara itirazının da İstanbul 32. Asliye Ticaret Mahkemesince reddedildiği, kesin olarak verilen bu karardan sonra davalının temyiz istemi sırasında adli yardım talebinde bulunduğu, bu aşamada davalı tarafından “30.12.2013 tarihli fakirlik belgesi” sunulmuş ise de; bu belgenin davalının kendisinin ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama ve takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğuna dair yeterli kanı oluşturmadığından davalının itirazının HMK"nın 337/2. maddesi uyarınca kesin olarak reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının itirazının 6100 sayılı HMK"nın 337. maddesinin, 11.04.2013 kabul tarihli, 30.04.2013 tarih ve 28633 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 6459 sayılı Kanunun 23. maddesiyle değişik ikinci fıkrası uyarınca kesin olarak REDDİNE 22/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.