Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/9121 Esas 2022/2347 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki taşınmazın kesinleşen orman tahdidi içinde bırakılması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Kocaeli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/22 E. - 2018/303 Karar sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava, taşınmazın kesinleşen orman tahdidi içinde bırakılması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı davalı Hazine vekilince yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu Kocaeli İli, İzmit İlçesi, Gökçeviran Köyü 153 ada 1 parsel sayılı 4.535,15 m2 yüzölçümlü, tarla vasıflı taşınmazın 1961 yılında yapılan arazi kadastrosu sebebiyle ... adına tespit ve tescil edildiği, 17/02/2003 tarihinde ölünceye kadar bakma akti ile davacıya devredildiği, taşınmazın 1989 yılında kesinleşen orman sınırları içerisinde kaldığı ve taşınmazın fiilen de orman sınırları içerisinde olduğu, Hazine tarafından açılan dava sonucunda Kocaeli 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2006/51-474 Esas-Karar sayılı ilamı ile taşınmazın tamamının tapusunun iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verildiği, kararın temyiz edilmeksizin 19/02/2007 tarihinde kesinleştiği, eldeki davanın 11/12/2015 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde ve gerçek bedelinin TMK'nın 1007. maddesi gereğince davalı Hazine'den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 16/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.