Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3121 Esas 2019/7753 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3121
Karar No: 2019/7753
Karar Tarihi: 09.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3121 Esas 2019/7753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edildikten sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymaması nedeniyle cezaevine girdiği bir dava incelenmiştir. Sanığın daha önce benzer bir suçtan suçlu bulunduğu ve tedavi/denetimli serbestlik tedbiri almadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesi uyarınca uygulanan tedavi/denetimli serbestlik tedbirlerinin sanıkların lehine uygulanması koşullarının bulunmadığına karar verilerek, yargılamaya devam edilmiştir. Mahkeme, işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, suçun sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği ve yasal yaptırımların doğru biçimde belirlendiği sonucuna vararak, temyiz itirazlarını reddederek hükmün onanmasına karar vermiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri aşağıdaki şekilde listelenmiştir:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesi, 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2019/3121 E. , 2019/7753 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY (Kapatılan) 5. Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu hususu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.