Savcılık No :


Mala zarar verme suçundan sanıklar ..., ..., ..., ..., .... ve ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1 ve 52/2. maddeleri gereğince ayrı ayrı 2.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair,... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/11/2013 tarihli ve 2012/167 esas, 2013/262 sayılı karar aleyhine Yüksek ... Bakanlığınca verilen 15/12/2014 gün ve 74458 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/12/2014 gün ve 417645 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanun"un 7/2, 765 sayılı Kanun"un 2/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 93. maddeleri uyarınca değerlendirme yapıldığında, suç tarihinin 31/12/2004 tarihi olması ve 765 sayılı Kanun"da mahkemece sanıkların kabul edilen eylemleri için öngörülen hapis cezasının üst sınırı, zamanaşımını kesen diğer nedenler ve mahkemesince sanıklar hakkındaki mahkumiyet kararının 27/11/2013 tarihinde verildiği de göz önüne alınarak 765 sayılı Kanun"un 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımı süresinin karar tarihi itibariyle dolduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların mahkemesince kabul edilen eylemleri açısından dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi yerine yazılı şekilde ve sanıkların aleyhine sonuç doğuracak suretle mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebine dayanan ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden; Asliye Ceza Mahkemesi"nden verilip kesinleşen 27.11.2013 gün ve 2012/167 esas, 2013/262 sayılı kararın BOZULMASINA, aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak verilen CEZANIN KALDIRILMASINA, ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.