Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11585 Esas 2019/20124 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11585
Karar No: 2019/20124
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11585 Esas 2019/20124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın kız arkadaşının telefonla taciz edilmesi sonucu olay yerine gittiği ve taraflar arasında tartışma çıktığı belirtilmektedir. Sanığın bu tartışma esnasında eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmış fakat hükmolunan cezaların, orantılılık ilkesi gözetilmeden tayin edildiği ve haksız tahrik indirimi yapılmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında verilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceği hükmü, kanunlara aykırı olarak kabul edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı, karar bozulmuştur. TCK'nin 3. maddesi ve 29. maddesi gereğince cezaların orantılılık ilkesi ve haksız tahrik indirimi dikkate alınarak verilmesi gerektiği ve adli para cezalarının kanuna uygun olarak tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/11585 E. , 2019/20124 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Oluş, iddia, taraf beyanları ve dosya kapsamına göre, sanığın kız arkadaşı olan ...’ün, katılan ... tarafından telefonla aranarak “Şükrü’ye veriyorsun, bize vermiyorsun, sen 5 TL"lik kadınsın" denmesi nedeniyle sanığın olay yerine gittiği, tarafların bu nedenle tartışmaya başladıkları, tartışma sırasında katılan ...’in “...’ü ben aradım, arayamaz mıyım, ... senin nikahlı karın mı” demesi üzerine sanığın yargılama konusu eylemlerini gerçekleştirdiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi de gözetilerek sanık hakkında hükmolunan cezalarda TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (1/4) oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini,
2) Sanık hakkında hükmedilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğine hükmedilmesinin, 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/3. maddesindeki yeni uygulamaya aykırı olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.