Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kendiliğinden hak alma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7793 Esas 2017/1152 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7793
Karar No: 2017/1152
Karar Tarihi: 04.05.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kendiliğinden hak alma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7793 Esas 2017/1152 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ve 22. Ceza Dairesi de incelemeler yaptıktan sonra dosya, Yargıtay 6. Ceza Dairesi'ne gönderildi. Sanıklar kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu işlemişlerdir. 765 sayılı TCK'nın 179/2-3, 102/3, 104/2 maddeleri uygulanarak mahkumiyet kararı verilmiş, ancak dosya yeni kanundaki 109/2-3-b, 66/1-d, 67/4 maddelerinin uygulanmasıyla değerlendirilerek, sanık lehine sonuç elde edilmiştir. Kendiliğinden hak alma suçlarından da sanıklara ceza verilmiştir. 765 sayılı TCK'nın 308/2 maddesi uygulanarak, aynı kanunun 102/4, 104/2 maddelerinde belirtilen süre (7 yıl 6 ay) geçmiş olduğundan dolayı, sanıkların ceza verilmesi gerekmeyip, suçun zamanaşımı sebebiyle düşmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 765 sayılı TCK'nın 179/2-3, 102/3, 104/2, 308/2; 5237 sayılı TCK'nın 109/2-3-b, 66/1-d, 67/4; 7/2 ve 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddeleri.

6. Ceza Dairesi 2015/7793 E. , 2017/1152 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kendiliğinden hak alma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/03/2008 ve 08/04/2013 tarihli tebliğnameleri ve Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 11/09/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanıklar (... oğlu) ......., (...san oğlu) ..., ..., ..."nın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 179/2-3 102/3, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 109/2-3-b, 66/1-d, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanıklar yararına olması ve aynı Kanun"un 102/3, 104/2. maddelerinde öngörülen 15 yıllık sürenin;

Kendiliğinden hak alma suçlarında sanıklar (... oğlu) ..., (...... oğlu) ... ve ... hakkında uygulanan 765 sayılı TCK’nın 308/2. maddesinde öngörülen cezanın tür ve süresine göre aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık sürenin suçun işlendiği 26.02.2001 tarihinden incelemenin yapıldığı tarihe kadar dolmuş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkla... ..., ... savunmanları, sanık ... ve savunmanı ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 04.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.