Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/9670 Esas 2022/2287 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin davalı yönünden esastan reddine davacı idare yönünden ise başvuru süresinde olmadığından süre yönünden reddine dair kararı ile birlikte Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/388 Esas, 2019/67 Karar sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nce davalı vekili yönünden 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davacı idare vekili yönünden ise başvuru süresinde olmadığından süre yönünden reddine karar verilmiş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nin istinaf başvurusunun esastan reddi kararı kaldırıldıktan sonra, Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2018/388 Esas-2019/67 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki ... İli, ...İlçesi, ... Mahallesi, 138 parsel ve 1777 parsel (ifrazen 3816 parsel) sayılı taşınmazlara 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Son karar ile hükmedilen kamulaştırma bedelinden, ilk karar ile hükmedilen bedelin mahsubu ile oluşan fark bedel 348.571,06-TL olduğu halde kararda maddi hata sonucu 384.571,06-TL olarak yazılması doğru olmadığı gibi,
2-Karar kesinleştiğinde ödenmek üzere üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verilen fark bedel 348.571,06 TL’nin davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceği ve bu fark bedelin 30/12/2020 tarihinde davalı tarafa ödendiği gözetilerek, fark bedelin ödendiği tarih olan 30/12/2020 tarihine kadar yasal faiz uygulanması gerekirken, son karar tarihi olan 01/02/2019 tarihine kadar faiz işletilmesine karar verilmesi,
3-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesi'nin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
Bursa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/388 E - 2019/67 K sayılı gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a- (1) ve (2-B) nolu bendindeki (384.571,06) rakamlarının çıkartılmasına, yerine ayrı ayrı (348.571,06) rakamlarının yazılmasına,
b- (2-B) nolu bendindeki (01/02/2019) tarihinin çıkartılmasına, yerine (30/12/2020) tarihinin yazılmasına,
c-Davacı idare lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin 5 nolu bendinin hükümden tümüyle çıkartılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 16/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.