Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/256 Esas 2020/514 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/256
Karar No: 2020/514
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/256 Esas 2020/514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun tamamının reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu iddia etmiştir. Davalı ise davanın reddedilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, davanın usulden reddine karar vermiş, bunun üzerine taraflar istinaf başvurusunda bulunmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Tarafların temyiz itirazları, dosyadaki yazılılara ve kararın dayandığı delillere göre reddedilmiştir. Hükmün onanmasına karar verilmiştir. Davalı yönünden 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığı belirtilmiştir. Karar düzeltme yolunun kapalı olduğu ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HMK'nın 114/1-b maddesi
- HMK'nın 115/2 maddesi
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/J maddesi

23. Hukuk Dairesi 2020/256 E. , 2020/514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin müflis bankada olan alacağının kayıt ve tahsili için yaptığı başvurunun tamamının reddedildiğini, iflas idaresinin kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek reddedilen alacağının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yargı yolu bakımından HMK"nın 114/1-b ve 115/2 maddeleri uyarınca davanın usulden reddine dair verilen karara karşı taraflar vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi"ince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı ... vekili ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ... vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ... vekili ve davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı yönünden harç peşin alındığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, davalı yönünden 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/J maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.