MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 2006 takvim yılında işlenen sahte fatura kullanmak suçundan; mahkumiyet 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan; Beraat
Defter ve belgeleri gizleme suçundan; mahkumiyet

I. Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II. Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin, defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığının, 2006 takvim yılı defter ve belgelerinin vergi incelemesi için ibrazına ilişkin 29.03.2007 tarihli yazısının, 06.04.2007 tarihinde sanığın yengesi .... ...’a tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın, yengesi ile aynı evde oturmadığını savunması ve adres araştırmasına dair 10.04.2013 tarihli tutanakta sanık ile yengesinin ayrı dairelerde yaşadıklarının belirtilmesi karşısında, sanığa usulüne uygun şekilde yapılmış bir tebligat bulunmadığından sanığın üzerine atılı defter ve belgeleri gizleme suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
2- ..... şirketinin müdürü olan sanık hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; 09.04.2008 tarih, VDENR-2008-888/8 sayılı vergi tekniği raporunda, mükellef kurumun 2007 ocak ayında 50.000 lira matrahlı KDV beyannamesi verdiğinin belirtilmesi, sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır" şeklindeki düzenlemeye göre faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi bakımından, faturaların asılları veya onaylı suretleri araştırılıp getirtilerek yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, Ba-Bs form analizine göre sanığın müdürü olduğu şirketten mal alındığına dair Ba formu ile bildirimde bulunan yani suça konu faturaları kullanan mükelleflerin kimler olduğu ve bu şirket veya kişiler haklarında vergi incelemesi yapılıp yapılmadığı, bu faturalardan dolayı soruşturma veya kamu davaları açılıp açılmadığı sorulup, varsa celbiyle incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin dosyaya aktarılması sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.