Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8583 Esas 2019/1650 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8583
Karar No: 2019/1650
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8583 Esas 2019/1650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edilmesiyle ilgilidir. Davacıya 1.061,01 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminat verilmesi kararlaştırılmıştır. Kararın temyiz edilmesi üzerine, tüm temyiz itirazları reddedilmiş, ancak kararda eksik araştırma yapıldığı belirtilerek hüküm bozulmuştur. Maddi tazminatın davacı lehine fazla tayin edildiği vurgulanmış ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabul edildiği belirtilmiştir. Kararda, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/1. maddesi uyarınca koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin süresi ve dava konusu edilme şartlarına dair bilgi verilmiştir. Kanuna aykırılık nedeniyle kararın bozulduğu ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2018/8583 E. , 2019/1650 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.061,01 TL maddi, 1.500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda, tazminat davasına esas Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/13674 soruşturma sayılı dosyası üzerinden verilen 05/11/2015 tarihli kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair kararın, müştekisine tebliğ edilip edilmediği, edilmiş ise karara karşı itirazda bulunulup bulunulmadığın, bahse konu kararın kesinleşip kesinleşmediği açıklığa kavuşturulmadan, eksik araştırmaya dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’949,07’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak ‘’1.061,01’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.