6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6218 Karar No: 2017/1133 Karar Tarihi: 02.05.2017
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/6218 Esas 2017/1133 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların yağma suçundan mahkumiyet kararına itiraz etmesiyle yapılan duruşmalı incelemeye ilişkin sanıkların yasal süresinden sonra başvuru yapması reddedildi. Cumhuriyet savcısı, sanıkların cezalandırılmalarını talep etti. Ayrıca, hüküm fıkrasında giderlerin eşit olarak alınması yerine ayrı ayrı yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi sebebiyle karar bozuldu ve yeniden düzenlendi. Sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldü ve kararın düzenlenerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise TCK'nın 149/1-a.c.h, 53, 63 ve 58. madeleri ile 31/3 ve 1412 sayılı CMUK'nın 318 ve 322. maddeleridir.
6. Ceza Dairesi 2016/6218 E. , 2017/1133 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm sanıklar ... ve ... savunmanları tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... ve ... savunmanları tarafından yasal süresinden sonra yapılan duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi gereğince REDDİNE,
Hükmün açıklandığı 27.01.2016 tarihli duruşmada Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki mütalaasında, sanıklar ... ve ...’in TCK"nın 149/1-a.c.h, 53, 63. (Onur için TCK 58. md) maddeleri, sanık ...’ın TCK’nın 149/1.a.c.h, 31/3, 63. maddeleri ile cezalandırılmalarını talep ettiği, aynı duruşmada sanıkların ve savunmanlarının hazır olduğu, mütalaaya karşı diyecekleri ve esasa ilişkin savunmalarının sorulduğu, önceki savunmalarını tekrar ettiklerinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Kasten işlenen suçlarda hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olan ve 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, cezaların yerine getirilmesi (infaz) aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, "eşit olarak" alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "yargılama giderlerine" ilişkin bölümden "eşit olarak alınmasına" ibaresi çıkartılıp yerine, "sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı alınmasına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.