MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 25/02/2016 tarih ve 2013/385368 sayılı itiraz üzerine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2016/18-1169 esas ve 2018/490 sayılı kararı ile kaldırılan Dairemizin 15/12/2015 tarih ve 2015/11626 esas ve 2015/13521 karar sayılı bozma ilamına ilişkin dosyanın Dairemize gönderilmesiyle yeniden yapılan temyiz incelemesinde;
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 13/01/2013 yerine 12/01/2013 yazılmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu kabul edilmekle, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.