Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4341 Esas 2019/15358 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4341
Karar No: 2019/15358
Karar Tarihi: 28.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4341 Esas 2019/15358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiştir ve yapılan incelemede kanun maddelerindeki değişiklikler göz önünde bulundurularak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı bazı hususlarda hatalı bulunmuştur; müştekiye ait işyerinden hırsızlık teşebbüsü suçunun tanımının yanlış yapılması, ceza indirim oranının yanlış uygulanması ve tekerrüre esas eski hükümlülük durumuna rağmen kanun maddesinin uygulanmaması. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi; kişilerin hak yoksunluklarını içerir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h maddesi; hırsızlık teşebbüsü suçunu tanımlar.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b maddesi; malın hırsızlık suretiyle çalınması suçunu tanımlar.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 143/1 maddesi; hırsızlık suçunun cezasının indirim oranını belirler.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesi; sanıkların tekerrür durumu dikkate alınarak verilecek cezayı belirler.

13. Ceza Dairesi 2019/4341 E. , 2019/15358 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının her iki hükme yönelik olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekiye ait işyerinden hırsızlığa teşebbüs eyleminin, suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
2- TCK 143/1 maddesi uygulanırken suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan TCK’ya göre indirim oranının 1/2 yerine 1/4 olarak uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.