14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2967 Karar No: 2019/13558 Karar Tarihi: 24.12.2019
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2967 Esas 2019/13558 Karar Sayılı İlamı
14. Ceza Dairesi 2019/2967 E. , 2019/13558 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet
İİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/2. maddesi uyarınca, tekerrür edeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağından, sanığın önceki mahkumiyetlerinden en ağırı olan Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.10.2005 gün ve 2003/216 Esas, 2003/319 sayılı ek kararıyla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen 7 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması yerine aynı ilamda yer alan nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, evine gitmekte olan mağdurenin omzundan tutarak sarılıp öpmek için çekmesi şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.