MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1-)Sanıklar hakkında “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan kurulan beraat kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sahte fatura düzenleme suçlarında suç tarihinin en son düzenlenen fatura tarihi olduğu, buna göre en aleyhe kabul ile son fatura tarihinin 31.12.2005 olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; sanıklara yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1 ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-)Sanıklar hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan kurulan beraat kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
.... Şirketinin müdürü olan sanığın 2006 takvim yılında sahte faturalar düzenlediğinin iddia olunduğu somut olayda; sanıkların 4-5 yıl önce iş başvurusunda bulunduklarını, orada kendilerine bazı belgeler imzalattırdıklarını, şirketten haberlerinin olmadığını savunmalarına rağmen 21.07.2014 tarihli bilirkişi raporunda 19.10.2005 tarihli yoklama fişindeki imzanın kuvvetle muhtemel sanık ...’in eli mahsulü olduğunun tespit edilmesi ve yapılan yoklamalarda da şirketin herhangi bir faaliyetinin tespit edilememesi karşısında; 213 sayılı VUK"nın 227/3 ve 230. maddelerinde öngörüldüğü üzere, sahte fatura düzenlemek suçunun oluşabilmesi için düzenlenen belgelerin 213 sayılı VUK"nın 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı cihetle, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından; suça konu fatura asılları ya da onaylı suretlerinin duruşmaya getirtilip incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, faturalardaki yazı ve imzaların sanıkların eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin de dinlenerek, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanıkları tanıyıp tanımadıklarının sorulması, sonucuna göre toplanan tüm delillere göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini yerine, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.