MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I-)Sanık ... hakkında “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçundan kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1- ve 67/4 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-)Sanık ... hakkında “2006, 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak”, sanık ... hakkında ise “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçlarından kurulan beraat kararlarlarına yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-)Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.10.2009 gün, 2009/89-243 sayılı karar ile uyum gösteren Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere, ceza yargılamasında mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesinin, dosya kapsamında toplanan kanıtlara göre sanığın savunması alınmadan mahkumiyet dışında bir hüküm kurulması gerektiğinin anlaşılması hali ile sınırlı olarak uygulama yerinin mevcut olduğu, somut olayda ise bu halin mevcut olmadığı gözetilmeden, sanık ...’ın sorgusu yapılmadan beraat hükmü kurulması,
2-)Sanık ...’ın “2006, 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma”, sanık ...’ın ise “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarını işlediklerinin iddia olunduğu somut olayda; sanık ...’ın üzerine atılı suçlamaları kabul etmemesi, sahte fatura kullanma suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi bakımından; öncelikle suça konu fatura asılları ya da onaylı örneklerinin gerek vergi dairesi başkanlığından sorulup gerekse faturaları düzenleyen şirketlerin dosyalarından araştırılıp kanaat oluşturacak sayıda temin edilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadıklarının tespit edilmesi, sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi raporlarının getirtilmesi, şirket yetkililerine yönelik dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen şirket ile sanıkların ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu beraat kararı verilmesi,


Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.