Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4605 Esas 2020/6276 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4605
Karar No: 2020/6276
Karar Tarihi: 14.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4605 Esas 2020/6276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi, 05.11.2019 tarihli kararında suçlu bulduğu bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması nedeniyle TCK'nın 314/2, 3713 sayılı TMK'nın 5/1, TCK'nın 62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca hapis cezası verilmesine karar verdi. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi ve yapılan incelemede, yargılama sürecindeki usul işlemleri kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olduğu belirlense de, 17.09.2019 ve 23.05.2019 tarihli celselerde zabıt katibinin elektronik imzasının bulunmaması nedeniyle karar esastan reddedildi. CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davası reddedilerek, hüküm onaylanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Terör örgütüne üye olma suçunu düzenler.
- TMK'nın 5/1 maddesi: Terör örgütüne üye olmak suçunun yargılanması ve cezalandırılması hakkında hükümleri belirler.
- TCK'nın 62/1 maddesi: Cezaevindeki tutuklunun davetli gibi bulunduğu yerlerde suç işlemesi hâlinde uygulanacak bir cezayı öngörür.
- TCK'n

16. Ceza Dairesi 2020/4605 E. , 2020/6276 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.11.2019 tarih
ve 2019/9 - 2019/315 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı TMK"nın 5/1, TCK"nın
62/1, 58/9, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca
hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
17.09.2019 ve 23.05.2019 tarihli celselerde zabıt katibinin elektronik imzasının bulunmaması ikmali mümkün noksanlık olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 1.Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.