Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3229 Esas 2020/1658 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3229
Karar No: 2020/1658
Karar Tarihi: 20.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3229 Esas 2020/1658 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, tehdit ve hakaret suçlarından verilen cezaların temyiz edilemez olduğu ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına uygun olarak, temyiz isteği reddedildi. Sanık hakkında, verilen hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, adli para cezalarının ödenmemesi halinde para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle sanık hakkında verilen hüküm düzeltildi ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği bölümü çıkarılarak onandı.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi
18. Ceza Dairesi         2018/3229 E.  ,  2020/1658 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    A) Sanık ... hakkında tehdit eylemine ilişkin verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    B) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün temyizinde;
    Haksız fiile tepki olarak işlenmesi ve karşılıklı hakaret nedeniyle verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    C) Sanık ...’a yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak;
    Hükümden sonra yürürlüğe giren 28/06/2014 tarih 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölümün çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.