Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4694 Esas 2019/7740 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4694
Karar No: 2019/7740
Karar Tarihi: 18.04.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4694 Esas 2019/7740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa yükletilen görevi yerine getirmemesi nedeniyle direnme suçu ile cezalandırıldığına dair yerel mahkeme kararı, temyiz isteği üzerine incelenmiştir. Mahkeme, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediğini ve kanıtların eksiksiz bir şekilde tartışıldığını belirterek hükümde bir yanlışlığın olmadığına karar vermiştir. Ancak, sanığın birden fazla görevliye karşı işlem yapmadığı halde tek bir suçla cezalandırılması ve hak yoksunluğu uygulamasının iptal edilmesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hüküm mahkemesine dosya gönderilerek yeniden karar verilmesi istenmiştir.
Kanun maddeleri:
- Görevi yaptırmamak için direnme suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 265. maddesi
- Sanığın birden fazla görevliye karşı işlem yapması durumunda uygulanacak hüküm: Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi
- Hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin hüküm: Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-b maddesi (Ancak Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.)

18. Ceza Dairesi 2018/4694 E. , 2019/7740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiille direndiğinin kabulü nedeniyle, sanık hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.