MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen17/02/2016 tarih ve 2013/140-2016/5 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; dava dışı Azim Kazan San. ve Tic. Ltd. Şti"nin 03.02.2009 tarihinde 2005/04229 sayılı “ konteynır akaryakıt tankları” isimli tasarım tescilinden kaynaklanan haklarını davalı şirkete devrettiğini, ancak davalıya devredilen bu tasarımın yenilik arz etmediğini, müvekkilinin konteynır tipi akaryakıt tankının ilk prototip üretimini 2001 yılında yaptığını, “TANKMATİK İK + Şekil” markasını da 2002/07703 sayı ile adına tescil ettirdiğini, imalata yeterlilik ve kalite uygunluk belgesi aldığını ileri sürerek davalı adına kayıtlı tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilerek, sicilden terkinini ve müvekkili adına tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının 2001 yılından beri imal ettiğini iddia ettiği tank ile müvekkilinin tescilli tasarımının karşılaştırılması gerektiğini, davacı adına tescilli tasarım belgesi bulunmadığı, 2002/07703 sayı ile tescil edilen “TANKMATİK İK + Şekil” markasının davacının tasarımda öncelik hakkına sahip olduğunun kanıtı olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; seyyar akaryakıt tanklarının ya da taşımalı nitelikli konteyner akaryakıt tanklarının başvuru tarihi olan 2005 yılından önce de bulunduğu, gerek tankmatik gerekse de konteyner akaryakıt tankının konteyner arkasında konumlandırılan, yakıt pompaları, borular, vanalar ve kutulardan meydana gelen düzenekler olduğu, her iki üründe de pompaların bulunduğu hatta sağ tarafta yer aldığı, yakıt pompalarının üst ön kısımlarında digital göstergeler olması ve bunun gibi hususların da bulunması sebebiyle yenilik vasfından söz edilemeyeceği, bu sebeple davalının tasarımının yeni olmadığı, davacı tarafın ürününde bir göstergenin daha bulunduğu ve davalı tarafın ürününde anılan bu göstergenin bulunmadığı, her iki ürünün de kullanıcı gözüyle değerlendirilmesi neticesinde ilk anda benzer nitelikte oldukları, yerleşimi oluşturan detay göz önünde tutulduğunda benzer olmayan bazı şekillerin olduğu, 20.10.2005 tarihli ve 2005 / 04229 başvuru numaralı tasarım tarifnamesinde adı geçen sistemin metal çengel, ikmal borusu, yangın tüpü vb. gibi unsurlardan oluştuğu, bunların herkes tarafından bilinen tasarımlar olduklarından koruma kapsamı dışında yer aldığı, ayırt edicilik vasfına da sahip olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.