Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/16358 Esas 2017/3586 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/16358
Karar No: 2017/3586
Karar Tarihi: 23.03.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/16358 Esas 2017/3586 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, takipten dolayı borçlu olmadığının tespitini talep eden davacının aldığı kararı temyiz etmiştir. Mahkeme, davalının temyiz hakkının olmadığına karar vermiştir çünkü o sırada geçerli olan kanuna göre temyizle ilgili parasal sınırı aşmamıştır. Temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2015/16358 E. , 2017/3586 K.

"İçtihat Metni"

1-..., 2-... vekili avukat ... ile ...Elektronik İnş. Kuy. Tur. San. Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ..... Tüketici Mahkemesinden verilen 26/11/2014 gün ve 2014/627-2014/1351 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalının aleyhine yaptığı takipten dolayı borçlu olmadığının tesbitini talep etmiş, mahkemece, 26.11.2014 tarihinde 1.145,57 TL. borçlu olmadığının tesbitine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27,70 TL harcın istek halinde iadesine, 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.