MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdur hakkında düzenlenen Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 19.03.2015 tarihli ön raporunda “Şahsın ekteki raporlarından kafa kemiklerinde kırık, olup olmadığı tam olarak anlaşılamamıştır. Şahsın Beyin Cerrahi Uzmanına sevk edilerek kafa kemiklerinde kırık olup olmadığı açısından mütaala alınması ve tarafımıza gönderilmesi gerektiğinin” belirtildiği ve mahkemece Afyonkarahisar Devlet Hastanesi beyin cerrahi uzmanından mütalaa alındığı halde Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilmediği görülmekle, mağdura ait tüm tedavi evrakları, geçici ve kesin raporları, film ve grafilerinin en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek 5237 sayılı TCK’nin 86 ve 87. maddelerindeki ölçütlere göre yaralanmasının niteliği hususunda duraksamaya yer vermeyecek şekilde yeniden raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Kovuşturma aşamasında sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kaldığı ancak taraflara uzlaşma teklifinde bulunulmadığı anlaşılmakla, sanık ile mağdur arasında 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Oluşa, taraf beyanlarına ve mahkemenin kabulüne göre, sanığın, yaralama eylemini mağdurun, nişanlısına mesaj atması üzerine işlediği halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Tekerrüre esas alınan Emirdağ Asliye Ceza Mahkemesinin 28.02.2013 tarihli ve 2012/257 Esas- 2013/65 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 151/1,62,52. maddeleri gereğince doğrudan hükmedilen 2000 TL adli para cezasına dair mahkumiyetin 1412 sayılı CMUK"un 305/1.1 maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gibi Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 07.10.2013 tarihli ve 2013/18300 Esas- 2013/14876 Karar sayılı Kanun yararına bozma ilamı ile de kaldırılmasına karar verildiği ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka mahkumiyetinin de bulunmadığı gözetilmeden, mükerrir kabul edilerek TCK"nin 58. maddesinin uygulanması,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.