MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ....Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/10/2015 tarih ve 2014/138-2015/89 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “FUKUHARA” markası ile tekstil makineleri üretip satışa sunduğunu, markasının dünya çapında tanınmış olduğunu, davalının kötüniyetli olarak 2013/18329 nolu "FUKUHARA" ibaresini marka olarak tescil ettirdiğini, davalı markasının müvekkili firmanın markası ile iltibas yarattığını ileri sürerek davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin tekstil alanında tekstil makineleri, dikiş makineleri üretimi ve satışını yaptığını, markanın ülkesellik ilkesi gereğince hükümsüz sayılamayacağını, Türkiye’de davalı adına tescilli bir marka bulunmadığını, davacı tarafından kullanılan ibare ile müvekkili markası arasında yazılış sitilleri ve markada kullanılan renkler itibariyle benzerlik bulunmadığını, davacının markasının tanınmış olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı markasının Japonya dışında marka tescilinin bulunmadığı, Türkiye"de tescilsiz olduğu, davacı tarafında gerçek hak sahipliği iddia edilen "FUKUHARA" ibareli marka ile davalının "FUKUHARA" markası karşılaştırıldığında markaların birbiri ile aynı olduğu gibi aynı mal sınıfında kullanıldığı, sunulan fatura ve deliller incelendiğinde davacı markasının tanınmış marka olmadığı, ülkesellik prensibi nedeniyle davalının tescilinin kötü niyetli olduğunun söylenemeyeceği, 556 sayılı KHK"nın 8/3 maddesi gereğince tescilsiz markanın üstün hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 17/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.