MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 04/04/2009 tarihinden 16/08/2013 tarihine kadar çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 09/04/2009 tarihinde işe başlayıp, 834,08 TL. ücret aldığını, daha önce kaza yapan bir aracın davacı dahil tüm çalışanların kullanmaması gerektiği konusunda uyarılmasına rağmen ve başka araçlarda bulunmasına rağmen 14/08/2013 tarihinde davacının sevkiyata çıktığını, bu aracın motorunun yandığı, 10.694,48 TL. zararın oluştuğunu, davacıya ihtarname gönderildiğini, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, her ne kadar davacının iş akdi İş Kanunun 25/ll- ı maddesi gereğince davalı işveren tarafından feshedilmiş ise de iş akdinin davalı işveren tarafından bu maddeye göre haklı olarak feshedebilmesi için zararın işçinin 30 günlük ücreti ile ödeyemeyecek miktarda olması gerektiği, davalıya ait araçta meydana gelen zarar 8.000.00 TL. olup, bu zarardan davacının %10 kusuruna isabet eden miktarın 800.00 TL. olduğu, hesap raporunda belirtildiği gibi davacının 30 günlük brüt ücretinin tutarı ise bu miktarın çok üzerinde olduğu, bu nedenle davalı işverenin feshi haksız olup davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının doğduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava dilekçesinde, davacının 2013/Ağustos ayına ait 15 günlük ücretinin ödenmediği iddia edilmiş, Mahkemece ücret alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dosyada mevcut imzasız 2013/Ağustos ayı ücret bordrosunda net 732,41 TL. ücret tahakkuk ettirildiği, bu tutarın banka yoluyla davacının hesabına yatırıldığı banka dekontlarından anlaşılmıştır. Mahkemece ücret alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, talebin kabulü hatalıdır.
3-Mahkemece hüküm fıkrasında; 351,10 TL. bayram ve genel tatil ücretinin 300,00 TL.sinin dava tarihinden itibaren, kalan 51,10 TL’sinin ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizleriyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, “351,10 TL. bayram ve genel tatil ücretinden, 300,00 TL.sinin dava tarihinden itibaren, kalan 300,00 TL.sinin ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizleriyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine” şeklinde karar verilmesi HMK’nın 297. maddesine aykırıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.