MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Görevi yaptırmamak için direnme suçuyla korunan hukuki yarar, kamu idaresinin güvenilirliği ve işleyişi olup; bu suçta, kamu faaliyetlerine kişilerin saygı göstermelerinin sağlanması ve kamu görevlerinin yerine getirilmesini, dolayısıyla da kamu görevini yerine getirenleri engellemeye yönelik fiillerin önüne geçilmesi amaçlanmıştır. TCK’nın 265. maddesinde düzenlenen ve seçimlik hareketli bir suç olan görevi yaptırmamak için direnme suçunda, kamu görevlisinin görevini yapmasını engellemek amacıyla, cebir veya tehdit niteliğindeki davranışların yanı sıra engellenmek istenen işin o kamu görevlisinin görevine giriyor olması gerekir. Bu açıklamalar ışığında dosya içeriğinde, sanık ...’ın koğuştan alınıp, karakol kısmına götürülmesinin akabinde bağırma seslerinin gelmesi üzerine koğuşta bulunan hükümlülerin sanık ...’a zarar verildiği düşüncesiyle koğuş kapısına vurdukları, infaz koruma memuru olan müştekilerin de koğuşa gidip mazgalı açıp baktıkları sırada sanık ... tarafından “iki dakikaya o adam buraya gelsin, yoksa çıkar sizi şişleriz, öldürürüz” dediğinin kabul ediliği anlaşılmakla, koğuşta bulunan sanığın müştekilerin görevlerini yapmalarını engelleyebilecek bir durumda bulunmadığı dikkate alınarak, sanığın müştekilerin hangi görevinin yapılmasına engel olmak için tehdit kullandığı denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmeden ve eylemin TCK’nın 106/1. maddesinde yer alan tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan yetersiz gerekçeyle sanık ... hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Cezaevinde hükümlü olarak bulunan ve koğuş mümessilliğini yapan sanık ...’ın olay öncesinde aynı koğuşta bulunan ... isimli hükümlünün sıkıntıları olduğunu idareye bildirdiğini ancak herhangi bir işlem yapılmadığını belirttiği, olay günü ... isimli hükümlünün kendisine zarar vermesi üzerine idareye haber verildiği ve müdahale için şahsın koğuştan çıkarılmasından sonra koğuşta bulunan kişilerin sanık ...’a tepki göstererek gündüz saatlerinde müdahale edilseydi bu olayın meydana gelmeyeceğini söylemeleri üzerine sanık ...’ın ...’ün sorunları olduğunu baş memur olan ...’a bildirdiğini ifade etmeye çalıştığı, ancak bu sırada “bunlar hep ...’nın suçu” şeklinde beyanda bulunmasına sinirlenen infaz koruma memurunun baş memura yalnızca ismiyle hitap edemeyeceğini belirtmesi akabinde gelişen eylemler kapsamında, olayların çıkış sebebi üzerinde durularak, eylemlerin öncelik sonralık durumu, etki-tepki biçiminde gelişip gelişmedikleri, ağırlık düzey ve derecelerine göre denge bulunup bulunmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise aynı Kanunun 129. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmüş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.