Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/1762 Esas 2022/2691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

4721 sayılı TMK gereğince tedavi amaçlı kişisel koruma kararı istemine ilişkin olarak açılan davada Bursa 5. Sulh Hukuk ve Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verilmiş olması ve 5235 sayılı Kanun'un 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
-KARAR-
Dava, 4721 sayılı TMK'nın 432. maddesi uyarınca koruma amacıyla özgürlüğün kısıtlanması istemine ilişkindir.
Bursa 5. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce, kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin yapılan kolluk araştırması sonucu "... Mah. 779. Cad. No:29/31 .../..." olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce ise, yapılan kolluk araştırması sonucunda kısıtlı adayının adresinin “... Mah. 11. Işık Sk. No:28 İç Kapı No:1 .../...” olduğunun bildirildiği, ayrıca temin edilen nüfus kayıt örneğinden kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin emniyet tutanağında belirtilen adresle aynı olduğunun görüldüğü gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
4721 sayılı TMK'nın 405. maddesi; "Akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle işlerini göremeyen veya korunması ve bakımı için kendisine sürekli yardım gereken ya da başkalarının güvenliğini tehlikeye sokan her ergin kısıtlanır." hükmünü, 432. maddesi; “Akıl hastalığı, akıl zayıflığı, alkol veya uyuşturucu madde bağımlılığı, ağır tehlike arzeden bulaşıcı hastalık veya serserilik sebeplerinden biriyle toplum için tehlike oluşturan her ergin kişi, kişisel korunmasının başka şekilde sağlanamaması hâlinde, tedavisi, eğitimi veya ıslahı için elverişli bir kuruma yerleştirilir veya alıkonulabilir.” hükmünü, 433. maddesi ise; “Yerleştirme veya alıkoymaya karar verme yetkisi, ilgilinin yerleşim yeri veya gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde bulunduğu yer vesayet makamına aittir.” hükmünü içermektedir.

Türk Medeni Kanunu’nun 432 vd. maddelerinde düzenlenen koruma amacıyla özgürlüğün kısıtlanmasına karar verilmesinde önemli olan en seri şekilde karar vermek olduğundan, uyuşmazlığın, ilk olarak intikal ettiği mahkeme olan Bursa 5. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde çözümlenmesi gerekmektedir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Bursa 5. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE, 21/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.