Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3222 Esas 2019/7710 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3222
Karar No: 2019/7710
Karar Tarihi: 05.12.2019

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3222 Esas 2019/7710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, ağılda yetiştirdiği 30 kök kenevir ile ilgili olarak esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçundan yargılanmıştır. Ancak, mahkeme tarafından sanığın kişisel kullanımı için 20 köke kadar dikili kenevirin kabul edilebileceği belirtilerek, suçun hangi maddeye dayandığına ilişkin delillerin değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu bağlamda, 2313 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. cümlesi veya 2. cümlesine göre suç oluşturduğuna karar verilmesi gerektiği kaydedilmiştir. Ancak, 6545 sayılı Kanun ile değiştirilen 2313 sayılı Kanunun 23. maddesi gereği üst dereceli ağır ceza mahkemesinin görevli olduğu dikkate alınmadan, yerel mahkemece karar verildiği belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi bilgileri: 2313 sayılı Kanunun 5. maddesi, 23. maddesi; 6545 sayılı Kanun.

10. Ceza Dairesi 2019/3222 E. , 2019/7710 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BANDIRMA 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığa ait ağılda dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 30 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, sanığın kişisel kullanımı için gerekli miktardan çok fazla olacağı, Dairemizin genel uygulamalarına göre, ticari amaçla ekildiklerine ilişkin başka delil yoksa 20 köke kadar dikili kenevirin kişisel kullanım kapsamında ekildiğinin kabul edilebileceği dikkate alınarak, sanığın eyleminin 2313 sayılı Yasanın 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.