Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/250 Esas 2019/1597 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/250
Karar No: 2019/1597
Karar Tarihi: 07.02.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/250 Esas 2019/1597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki kamyonet ile geri manevra yaparken yolu geçmekte olan kişiye çarparak ölümüne sebep olmuştur. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığı taksirle öldürme suçundan mahkum etmiştir. Ancak, mahkeme TCK'nın 22/3. maddesindeki bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğini gözetmemiş ve bu nedenle karar temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucu, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiği kararına varılmış ve mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4-1.a, 52/1-4, 53/6., 22/3. Maddeleri; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi; 1412 sayılı Kanunun 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2018/250 E. , 2019/1597 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1.a, 52/1-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki kamyonet ile sokak üzerinde geri manevra yaparken, yolu geçmekte olan ölene çarpması sonucu meydana gelen olayda; sanığın yaklaşık olarak 40 metre geri manevra ile ölene çarptığı dikkate alınarak sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesindeki bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 07/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.