3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8800 Karar No: 2019/20054 Karar Tarihi: 06.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8800 Esas 2019/20054 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında daha önce Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen cezaların birleştirilmesi sonucu tekerrür sebebiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak bu kararda en ağır cezanın tekerrür esas alınmadığı vurgulanıyor. Kanunun ilgili maddesi gereği ise tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz. Bu sebeple tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebileceği ifade ediliyor. Yine kararda sanığın cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiği belirtiliyor. Ayrıca 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği fakat infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade ediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle belirtiliyor: 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 58 ve 5275 sayılı Kanunu'nun 108/3. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2019/8800 E. , 2019/20054 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM :Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.09.2011 tarihli ve 2010/371 Esas, 2011/704 Karar sayılı ilamında hükümlülüğün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz.” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktar infaz aşamasında belirlenebileceğinden, Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında, hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58 ve 5275 sayılı Kanunu"nun 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.