Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6887 Esas 2019/1595 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6887
Karar No: 2019/1595
Karar Tarihi: 07.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6887 Esas 2019/1595 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık TCK'nın 179/2, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm sırasında adli para cezasının belirlenmesinde esas tam gün sayısının gösterilmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranıldığı ve hükmün bu nedenle BOZULMASINA karar verilmiştir. Bunun yerine sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özelliklerine göre TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince 75 tam gün adli para cezasına çevrilmesi, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesaplanması ve bu doğrultuda 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri açıklandıktan sonra hüküm fıkrasının üçüncü bendi çıkarılmış ve hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/6887 E. , 2019/1595 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2 , 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4, 5275 sayılı Kanunun106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 2 ay 15 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının belirlenmesinde esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının üçüncü bendi çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 75 tam gün adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.