Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6050 Esas 2021/15791 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6050
Karar No: 2021/15791
Karar Tarihi: 29.11.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6050 Esas 2021/15791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, katılan idarenin nakil aracının müsadere edilmesine yönelik isteğini reddetmiş ve sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurmuştur. Temyiz üzerine yapılan incelemede, takdire göre nakil aracının iadesine ilişkin hüküm ONANMIŞ, ancak sanık hakkında verilen hüküm BOZULMUŞTUR. Sanık lehine getirilen düzenlemelerin yasal koşullarının saptanması ve uygulama yapılması için yerel mahkemeye görev verilmiştir. Ayrıca, takdiri indirim uygulanması ve kaçak eşyanın müsaderesi konularında hükümlerin kanunlara uygun olmadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 6545 sayılı Yasa'nın 89. maddesi ve 5607 sayılı Yasa'nın 3/11. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2019/6050 E. , 2021/15791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;

I) Katılan ... İdaresi vekilinin nakil aracının müsadere edilmesi gerektiğine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün nakil aracının iadesine ilişkin kısmının ONANMASINA,
II) Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasının 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden; doğrudan 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi gereğince yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre ise;
1- Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Ele geçen kaçak eşyanın, 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca; müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK’nun 54. maddesi gereğince yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.