Danıştay 3. Daire 2019/1132 Esas 2022/1846 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1132
Karar No : 2022/1846

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin .. tarih ve E:..., K:.. sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği yolunda tespitleri içeren vergi tekniği raporu done alınmak suretiyle tanzim edilen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013 yılının tüm dönemleri için aranmayan geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimine dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından Danıştay içtihatları doğrultusunda fatura tutarlarından %2 oranında komisyon geliri hesaplanarak bulunan matrah farkı üzerinden kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:
Vergi Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının, beyan dışı bırakılan komisyon gelirinin dönem matrahına eklenmesinden kaynaklanan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu, kararın sözü edilen hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle reddedilmiştir.
Davacı hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporunda, dava konusu vergi ziyaı cezasının tutarları belirlenirken, davacı tarafından 2013 yılının geçici vergi dönemlerinde beyan edilen sırasıyla 3.539,22 TL, 3.605,58 TL, 3.941,72 TL ve 3.908,07 TL ödenecek geçici vergiler yerine, 2012 yılının geçici vergi dönemlerinde beyan edilen sırasıyla 2.181,12 TL, 2.779,03 TL, 2.249,80 TL ve 4.270,08 TL ödenecek geçici vergilerin hesaplanan geçici vergi tutarlarından düşülmek suretiyle geçici vergi tutarlarının tespit edildiği anlaşıldığından, 2013 yılının Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerine ilişkin olarak kesilen dava konusu vergi ziyaı cezalarının sırasıyla, 1.358,10 TL, 826,55 TL ve 1.691,92 TL'lik kısımlarında hukuka uyarlık görülmediğinden istinaf istemi bu yönden kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının cezanın, belirtilen tutarları aşan kısmı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası kaldırılıktan sonra vergi ziyaı cezası azaltılmıştır.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuna istinaden tanzim edilen vergi inceleme raporu doğrultusunda yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:


HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen
dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.