Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/9105 Esas 2022/2781 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki mülkiyeti davacıya ait taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırı içinde kalması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Sakarya 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/245 E. - 2019/172 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine ile davacılar vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, mülkiyeti davacıya ait taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırı içinde kalması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvursunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nce HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair verilen hüküm, davalı Hazine ile davacılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Sakarya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/245 - 2019/172 E/K. sayılı kararının incelenmeside;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; taşınmazın tapu kaydındaki orman şerhi nedeniyle uğranılan zararın TMK'nın 1007. maddesi kapsamında kabulü ile arazi niteliğindeki Sakarya İli, Serdivan İlçesi, Aşağıdere Mahallesi, 405 ve 1028 parsel sayılı taşınmazlara net geliri esas alınarak ve bilirkişi raporunda yazan özellikleri itibarıyla %50 objektif değer artışı oranı uygulanmak suretiyle değer biçilmesi yöntem itibariyle doğru olduğu gibi 405 parsel sayılı taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçen rapor uyarınca tazminatın tahsiline ve dava konusu 1028 parselin tamamının, 405 parsel sayılı taşınmazın ise 1409,75 m'sinin tapusunun iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacılar vekilinin tüm, davalı Hazine vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
Her ne kadar ilk derece mahkemesinin 04.01.2018 tarihli kararına karşı davacılar vekilince istinaf başvurusunda bulunulmamış ise de, kaldırma kararı öncesi mahkemece hükme esas alınan raporda dava konusu 1028 parsel yönünden metrekare birim fiyatı %20 objektif değer artırıcı unsur eklenmek suretiyle 32,04-TL/m² olarak, kaldırma kararı sonrası hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise metre kare birim fiyatı %50 oranında objektif değer artırıcı unsur eklenmek suretiyle 35,44-TL/m² olarak belirlendiği anlaşıldığından idare lehine oluşan usuli kazanılmış hak gözetilerek 32,04-TL/m² üzerinden tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile bu parsel yönünden aza hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir,
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davacılardan peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 22/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.