Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8791 Esas 2019/20044 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8791
Karar No: 2019/20044
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8791 Esas 2019/20044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara ilişkin temyiz incelemesi yapılmıştır. İlk suçlama olan tehdit suçu açısından verilen hükümde, adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. İkinci suçlama olan yaralama suçu açısından verilen hükümde, adli para cezasının hapse çevrilebileceği ihtarı yapıldığı ancak yargılama sonrasında temyiz sebeplerinin reddiyle hükümün isteme uygun olarak onandığı ifade edilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/8791 E. , 2019/20044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında tehdit suçu açısından kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunu"nun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, katılanın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında yaralama suçu açısından kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.