4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1341 Karar No: 2020/2520 Karar Tarihi: 05.02.2020
Silahla tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1341 Esas 2020/2520 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık silahla tehdit suçundan mahkum edilmiştir. Bu mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ancak reddedilmiştir. Yerel mahkeme tarafından verilen hakaret suçundan ise mahkumiyet hükmü bozulmuştur çünkü şikayetten vazgeçilmiş olmasına rağmen sanık hala mahkum edilmiştir. Kararda, kanunda yapılan değişiklikler ve Anayasa Mahkemesi kararlarına da atıfta bulunulmuştur. Kanun maddeleri olarak da TCK'nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi belirtilmiştir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, silahlı tehdit suçunda kullanıldığından bahisle müsaderesi talep edilen ve adli emanette kayıtlı olan bıçak hakkında zamanaşımı süresi içerisinde bir karar verilebileceği mümkün görülerek ve sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde, suç adının tehdit şeklinde yazılmasının mahallinde düzeltilebilecek maddi bir hata olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 1)Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik; Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği, Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince; Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Mağdur ..."in şikayetinden vazgeçtiği ve sanığın da şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiği anlaşıldığından, hakaret suçu yönünden şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı biçimde mahkumiyet hükmü kurulması, Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.