Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1545 Esas 2018/2750 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1545
Karar No: 2018/2750
Karar Tarihi: 05.04.2018

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/1545 Esas 2018/2750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafından menfi tespit ve haciz şerhinin kaldırılması talebiyle açılan davada yerel mahkeme davacı lehine karar vermiş ancak davalı tarafı istinaf başvurusu yapmıştır. Bölge adliye mahkemesi ise, istinaf talebinin esastan reddine karar vermiştir. Davalı tarafından temyiz edilen kararın ise dava değerinin altında kaldığı ve temyiz kesinlik sınırıının üstünde olmadığı gerekçesiyle reddine hükmedilmiştir. Kararda, HMK'nın 341, 361 ve 362. maddelerine göre istinaf ve temyiz talep edilebilecek kararlar belirlenmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341, 361 ve 362. maddeleri bu kararda açıklanmıştır.

14. Hukuk Dairesi 2018/1545 E. , 2018/2750 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Anadolu 26. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 01.11.2016 tarihinde verilen dilekçeyle menfi tespit ve haciz şerhinin kaldırılması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 22.06.2017 tarihli hükmün ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava menfi tespit ve haciz şerhinin kaldırılması talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri gösterilmemiş ve maktu harç alınarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 41.530 TL’lık temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekili temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 05.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.