Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/973 Esas 2020/2517 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1) Sanığa yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdurlar ... ve Metin’e yönelik tehdit eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelenmesine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanığın mağdur ...’e yönelik tehdit eylemi yönünden; sanığın mağdur ...’e yönelik yalnızca olay tarihindeki tehdit eylemini işlediğinin kabulü yerine, somut olay ve zaman belirtilmeden olay öncesinde de mağdura yönelik tehdit eylemlerinde bulunduğunun kabul edilerek hakkında TCK’nın 43/1. maddesi uygulanarak fazla ceza tayini,
b) Sanığın mağdur ...’e yönelik yalnızca olay tarihinde tehditte bulunduğunun kabulü halinde ve mağdur ...’e yönelik tehdit eyleminden c bendindeki uzlaşma sağlanması halinde kurulan mahkumiyet hükümleri açısından; sanığın olay tarihinde bir suç işleme kararının icrası kapsamında aynı olay ve zaman bütünlüğü içinde önce annesi Birgül’e sonra da babası Metin’e yönelik tehdit eylemleri nedeniyle bir kez ceza verilip bu cezanın TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca artırılması yerine, her bir mağdura yönelik tehdit eylemleri nedeniyle ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilerek sanık hakkında fazla ceza tayini,
c) Sanık hakkında mağdur ...’e yönelik tehdit eyleminden kurulan hüküm açısından; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.