6. Ceza Dairesi 2017/724 E. , 2017/1049 K.
"İçtihat Metni"
Hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığını bozma, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’in 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 143, 35. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay hapis, 116/4. maddesi uyarınca 1 yıl hapis, 151/1, 52. Maddeleri uyarınca 2400.-TL adli para cezası, ve 86/2, 52. maddeleri uyarınca 2.400.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ANKARA 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli ve 2012/238 esas, 2013/94 sayılı kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 18.02.2016 tarihli ve 2015/9051 esas, 2016/959 sayılı ilamı ile “ kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından 765 sayılı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının suç tarihi olan 18/02/2002 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması nedeniyle hükmün bozulmasına ve kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine” karar verilmesini müteakip, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 03/08/2016 tarihli talebi üzerine Adalet Bakanlığının 07/11/2016 gün ve 94660652-105-06-11343-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/11/2016 gün ve 2016/390070 sayılı ihbar yazısı ile infaz dosyası, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 15/12/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle incelendi:
Anılan Yazıda;
(Dosya kapsamına göre; mahkumiyete konu kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarının kanunda öngörülen cezasının nev"i ve süresine göre, suçun işlendiği 18/02/2002 tarihi itibariyle 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7.5 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin hüküm tarihinde dolduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiştir.
TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A
Dosya incelendiğinde; dosya içeriğine ve geçirmiş olduğu aşamalara göre, Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince sanık hakkında hırsızlık ve yaralama suçlarından kurulmuş olan 06.03.2006 tarihli mahkumiyet hükmünün, Dairemizin 05.03.2012 tarihli kararıyla “sanığın eyleminin, 765 sayılı TCK.nın 495/2. maddesinde düzenlenen dolaylı yağma suçunun 5237 sayılı TCK.da düzenlenmemiş olması nedeniyle, anılan yasanın 142/1-b, 143/1, 35/2, 116/1-4, 151, 86/2. maddelerine uyan hırsızlığa kalkışma, geceleyin konut dokunulmazlığını bozma, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması" nedeniyle bozulduğu, bozmaya uyan mahkeme tarafından yazılı emre konu mala zarar verme ve yaralama suçları nedeniyle 151/1, 52. maddeleri uyarınca 2.400.-TL Adli Para Cezası, ve 86/2, 52. maddeleri uyarınca 2.400.-TL Adli Para Cezasına hükmedildiği dikkate alındığında, söz konusu suçlara ilişkin uzamış dava zamanaşımı sürelerinin 5275 sayılı TCK.nın 66/1-d, ve 67/4. maddelerine göre 12 yıl olduğu ve suç tarihi olan 18.02.2002 tarihinden, kesin nitelikte hükme bağlandığı 21.03.2013 tarihine kadar geçmemiş olduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin reddine karar verilmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenle;
Zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesine yönelik Kanun Yararına Bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
