Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7661 Esas 2019/2536 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili; 03.11.2011 tarihinde davalıların maliki ve sürücüsü oldukları aracın davacı ..."e çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ve kazanın tamamen davalı sürücünün dikkatsizliğinden kaynaklandığını belirterek her bir davacı için 1.500,00"er TL manevi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili; usul yönünden husumet ve zaman aşımı itirazlarında bulunmuş, esas yönünden ise kazanın davacı ..."ün kusurundan kaynaklandığını ve manevi tazminatın koşullarının gerçekleşmediğini ileri sürerek açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı ... ve ..."ün manevi tazminat taleplerinin kabulü ile ... için 1.500,00 TL ve ... için 1.500,00 TL olmak üzere toplam 3.000,00 TL manevi tazminatın 03.11.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat miktarı ayrı ayrı 1.500,00 TL olup karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, adı geçen davacılar için kabul edilen tazminatlar, davalı taraf yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalıar vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 06/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.