18. Ceza Dairesi Esas No: 2018/315 Karar No: 2019/7707 Karar Tarihi: 18.04.2019
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/315 Esas 2019/7707 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, \"Görevi yaptırmamak için direnme\" suçunu işleyen bir sanığın mahkumiyetine karar verildiğini belirtmektedir. Yerel mahkeme tarafından verilen mahkumiyet hükmü bozulmuş ve yapılan temyiz sonucunda, suçun kanuna uygun şekilde işlendiği, vicdani kanının kesin ve tutarlı olduğu gerekçeleriyle mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir. Kararda, Kanunun öngördüğü suç tipinin uygunluğu ve cezanın kanuna uygun şekilde uygulandığı da belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, \"Görevi Yaptırmamak İçin Direnme\" suçunun 5271 sayılı CMK'nın 302. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 265. maddesi kapsamında değerlendirildiği ifade edilmiştir.
18. Ceza Dairesi 2018/315 E. , 2019/7707 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 18/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.