MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 23/03/2016 gününde verilen dilekçe ile yargılamanın yenilenmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 26/05/2016 günlü kararın ve 29/06/2016 günlü ek kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların kararın esasına yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davacının tavzih kararına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava; yargılamanın yenilenmesi talebine ilişkindir. Mahkemece; istemin reddine karar verilmiş hüküm; davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar; davalıların kendilerini ağır şekilde yaraladıklarını, bu nedenle davalılar hakkında kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığını belireterek maddi ve manevi tazminat talebi ile dava açmışlardır.
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; 26/03/2015 tarihinde tarafların davayı takip etmemei üzerine dosyanın işlemden kaldırılmasına karar verilmiştir. 30/06/2015 tarihinde de HMK"nın 150. maddesinde öngörülen 3 aylık süre içerisinde davanın yenilenmediği anlaşıldığından davanın açılmamamış sayılmasına, davalılar ..., ... ve ... kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden bu davalılar yararına 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiş, verilen bu karar temyiz edilmeksizin 08/09/2015 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacılar vekili 23/06/2016 tarihli dilekçesi ile; davalılar ile dava dışı protokol imzaladıklarını, bu nedenle daha evvel açılan davayı takipsiz bıraktıklarını, tarafların aralarında imzalamış oldukları protokol gereğince davalıların yargılama gideri ve vekalet ücreti taleplerinin olmadığını, buna rağmen mahkeme kararında hükmedilen vekalet ücretinin tahsili amacıyla icra takibine başlanıldığını belirterek yargılamanın yenilenmesini talep etmiştir.
Bir kısım davalılar vekili davacıların talebinin HMK"da belirlenen yargılamanın yenilenmesi sebeplerinin hiçbirine uygun olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; HMK"nın 375. maddesinde yargılamanın yenilenmesi sebeplerinin tek tek sayıldığı, ancak davacıların ileri sürdüğü sebebin yargılamanın iadesi sebepleri arasında sayılmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar vermiştir.
Bir kısım davalılar vekili; davanın reddine karar verildiği halde gerekçeli kararda lehlerine vekalet ücretine hükmedilmediğinden bahisle hükmün tavzihini talep etmiştir.
Mahkemece; davalı vekilinin talebi kabul edilerek mahkemenin 26/05/2016 günlü kararı ile bir kısım davalılar vekili yararına vekalet ücretine hükmedildiği halde, 29/06/2016 günlü ek karar ile "5 ile 6.maddesinin arasına "6- (Avukatlık ücretine esas değer 25.000,00 TL olduğundan) Davalı vekilinin sarf ettiği emek ve mesaisi dikkate alındığında; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12.maddesi gereğince tayin ve takdir olunan 1.800,00 TL Avukatlık Ücretinin davacılardan tahsili ile davalılara ÖDENMESİNE," hükmünün EKLENMESİNE, yine aynı karardaki madde 6"nın "7" olarak DÜZELTİLMESİNE," şeklinde hükmün tavzihine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakameleri Kanunu"nun 305. maddesinde "(1) Hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. (2) Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez." düzenlemesi yer almaktadır. Avukatlık ücreti, hükmün eki niteliğinde olup; tavzih suretiyle değiştirilemez. Tavzih kararı ile bir kısım davalılar vekili yararına vekalet ücretine hükmedilmesi HMK 305/2 maddesine aykırı olduğundan karar, bu bakımdan yerinde görülmemiş ve bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan 29/06/2016 tarihli ek kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacıların kararın esasına yönelik temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.