Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/1491
Karar No: 2014/1422
Karar Tarihi: 03.03.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/1491 Esas 2014/1422 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı taşeron ile davalı iş sahibi arasında sözleşmenin ifası sırasında meydana gelen kaza nedeniyle geçici iş göremezlik tazminatı ile manevi tazminat istemleri üzerine açılan davada, mahkeme davayı kısmen kabul etmiştir. Davacı taşeron ve davalı iş sahibi vekilleri tarafından temyiz edilen kararın temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda, sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş, ancak davacı taşeronun tarafların kusur durumlarına göre hak ettiği tazminat bedelinin yanlış hesaplandığı ve faize ilişkin yasal şartların yerine getirilmediği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Yargılama giderlerinin hatalı bir şekilde hesaplandığı tespit edilerek hükmün bu yönde bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak; 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 101/I. maddesi, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 326. maddesi kararda yer almaktadır.
15. Hukuk Dairesi         2013/1491 E.  ,  2014/1422 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi:Ereğli / Konya 1. Asliye Hukuk Hakimliği
    Tarihi :10.10.2012
    Numarası :2008/244-2012/413

    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili ile davalı N.. E.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

    - K A R A R -

    Dava, sözleşmenin ifası sırasında meydana gelen kaza nedeniyle geçici iş göremezlik tazminatı ile manevi tazminat istemlerine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı taşeron ile davalı iş sahibi vekillerince temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı taşeron ve davalı iş sahibi vekillerinin yerinde olmayan ve aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Davacı taşeron vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi Av. Er. S.tarafından düzenlenen 06.03.2012 tarihli bilirkişi raporunda davacı taşeronun tarafların kusur durumlarına göre hak ettiği geçici iş göremezlik tazminatı 432,76 TL olarak hesaplanmış, bu bedel ikiye bölünerek yarısının davalı iş sahibi N.. E.."tan, diğer yarısının da davalı yüklenici R.. Y.."dan tahsiline karar verilmesi gerektiği yönünde görüş bildirilmiştir. Buna karşılık mahkemece, bilirkişi raporunda gösterilen bedelin yarısı olan 216,38 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, bilirkişi raporunda gösterilen bedelden farklı bir bedele hükmedilmiş olmasının gerekçesi de açıklanmamıştır. Bu haliyle, mahkemece 432,76 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru olmayıp, kararın bu bent uyarınca davacı yararına bozulması gerekmiştir.
    3-Davalı iş sahibi N.. E.. vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava haksız fiil nedeniyle tazminat istemine ilişkin olmayıp, davanın hukuki dayanağı sözleşmedir. Hal böyle olunca, uyuşmazlık tarihi itibariyle olaya uygulanması gereken 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 101/I. maddesi uyarınca faize hükmedilebilmesi için davalının usulüne uygun bir ihtarnameyle temerrüde düşürülmesi gerekir. Aksi takdirde, dava açılmadan önce temerrüt oluşmayacağından ancak dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi mümkündür.
    Somut olayda, davacı taşeron, davalıyı dava tarihi olan 28.10.2003 tarihinden önce temerrüde düşürdüğüne dair bir belge sunmadığından davalı iş sahibi yönünden hükmedilecek alacağa ancak bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi mümkün olduğu halde, kaza tarihi itibariyle faize hükmedilmiş olması da doğru olmayıp, kararın bu bent uyarınca davalı iş sahibi N.. E.. yararına bozulması uygun bulunmuştur.
    4-6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 326. maddesi uyarınca, kural olarak yargılama giderleri tarafların yargılamada haklı oldukları belirlenen miktarlara orantılı olarak haksız çıkan tarafa yükletilir. Aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise, mahkeme yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebilir. Eldeki dosyada; iki davacı birlikte dava açmışlar, sonrasında mahkemece davacıların davalarının ayrılmasına karar verilmiştir. Bu halde, tarafların yargılama giderlerinden müteselsilen sorumlu tutulmaları mümkün olmadığından, ayırma kararına kadar davacılarca yapılan yargılama giderleri titizlikle incelenerek kim tarafından yapılmışsa, kabul ve ret oranına göre onun yararına, kim tarafından yapıldığı belirlenemiyorsa, iki davacı tarafından ortak yapıldığı kabul edilerek yarı oranda davacılar lehine paylaştırılarak yine kabul ve ret oranlarına göre onlar yararına, ayırma kararından sonra yapılan yargılama giderlerinin ise, kabul ve ret oranına göre dosyada taraf olan davacı yararına hükmedilmesi gerekir.
    Somut olayda, yargılama giderlerinin bu şekilde hesaplandığından söz edilemeyeceğinden, kabul şekliyle yargılama giderlerinin hükmedilme yöntemi de hatalı olup, hükmün bu bent uyarınca da temyiz eden taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı taşeron ve davalı iş sahibi vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacı taşeron vekilinin, 3. bent uyarınca iş sahibi vekilinin ve 4. bent uyarınca davacı taşeron ve davalı iş sahibi vekillerinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün 2. bent uyarınca davacı taşeron, 3. bent uyarınca davalı iş sahibi ve 4. bent uyarınca davacı taşeron ile davalı iş sahibi yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 03.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi