MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/12/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 20/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalının devlet ormanında açma eylemi nedeni ile hakkında suç tutanağı düzenlendiğini, düzenlenen tutanak esas alınarak yapacak nitelikte emval veren ağaç kesme suçundan kamu davası açıldığını, davalının eylemi nedeniyle zarara uğradıklarını belirterek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak üzere 7.043,00 TL tazminatın suç tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının ceza yargılamasında üzerine atılı suçtan beraat ettiği, orman örtüsüne zarar vermediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesinde "(1)Hâkim, zarar verenin kusurunun olup olmadığı, ayırt etme gücünün bulunup bulunmadığı hakkında karar verirken, ceza hukukunun sorumlulukla ilgili hükümleriyle bağlı olmadığı gibi, ceza hâkimi tarafından verilen beraat kararıyla da bağlı değildir. (2) Aynı şekilde, ceza hâkiminin kusurun değerlendirilmesine ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı da, hukuk hâkimini bağlamaz." düzenlemesi yer almaktadır.
Dosya kapsamından; davalı hakkında yapacak nitelikte emval veren ağaç kesme suçundan ceza davası açıldığı, ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/1054 esas, 2015/306 karar sayılı ilamı ile davacının üzerine atılı suçtan beraatine karar verildiği, verilen kararın halen Yargıtay"da temyiz incelemesinde olup henüz kesinleşmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle Türk Borçlar Kanunu 74. maddesi gereğince ceza yargılamasının kesinleşmesi beklenilmeli ve ulaşılacak sonuca göre karar verilmesi gerekir. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 11/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.