Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/611 Esas 2020/504 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı iş davaları neticesinde verilen kararları icraya koyması üzerine, müvekkilinin ödemede bulunduğunu, yapılan ödemeden davalının son işveren olarak sorumlu olduğunu ileri sürerek, 11.259,00 TL"nin ödeme tarihi olan 14/02/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etti.
Davalı vekili , davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki sözleşme ve eklerine bakıldığunda sorumluluğun davalı da olduğu, davalının ise bundan dava dışı işçiyi çalıştırmış olduğu dönem ile sınırlı olmak üzere sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Mahkemece, her ne kadar rücu edilebilecek miktarın dava dışı işçinin davalı şirket bünyesinde çalıştığı dönemle sınırlı olacağı belirtilerek hükme esas alınan rapor doğrultusunda karar verilmiş, gerekçe kısmında hataen “361,28 TL rücuen alacağın ödeme tarihi olan 01/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi gerektiği şeklinde karar vermek gerektiği kanaat ve sonucuna varılarak” ifadesine yer verilmesi HMK"nın 297/1-c maddesi hükmüne aykırı olmuş ise de HMK"nın 304. maddesi uyarınca tarafların başvurusu üzerine veya re"sen düzeltilmesi mümkün maddi hata niteliğinde kabul edilerek bu ifadenin gerekçeden çıkarılarak onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, gerekçe kısmında yer alan "361,28 TL rücuen alacağın ödeme tarihi olan 01/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi gerektiği şeklinde karar vermek gerektiği kanaat ve sonucuna varılarak" ifadesinin çıkarılarak usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.