20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2531 Karar No: 2018/1246
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/2531 Esas 2018/1246 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2017/2531 E. , 2018/1246 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi DAVALILAR : ... - ...
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin Nisan 2014"te yazlık olarak kullandığı ... evine geldiğinde, üst daireden akan ve sızan sular nedeniyle evinin duvar, zemin, kapı kısımları ile evde bulunan bir çok eşyanın hasar görmüş olduğunu, bu durumun Edremit 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/88 D.iş sayılı dosyası ile tespit edildiğini, yaşanan bu olayların kendisini ve annesini son derece üzdüğünü ve yıprattığını belirterek meydana gelen maddi hasar bedeli olarak 4.730,00.-TL"nin ve manevi tazminat olarak 500,00.-TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece; davanın Kat Mülkiyeti Kanunundan kaynaklı olduğu; dosya içerisine alınan 2013/88 D.iş sayılı tespit dosyasına göre belirlenen maddi zarar doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmesinin talep edildiği davacının manevi tazminat davasından feragat ettiği gerekçesiyle, açılan davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, manevi tazminat davasının feragat nedeniyle reddine, 4.730,00.-TL maddi tazminatın 16/04/2013 olay tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Açılan dava, davacıların kiracı olarak ikamet ettikleri taşınmazda pis suyun taşması ve taşınmazda hasar meydana getirmesi nedeniyle hasar bedelinin davalılardan tahsili ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve temyiz incelemesinin davacı vekili tarafından ve davalı yararına hükmedilen vekalet ücretine münhasıran talep edilmiş olmasına göre; karar tarihinde yürürlükte olan 2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin ikinci fıkrası, "...hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez." hükmünü amir olup, feragat nedeniyle reddedilen 500,00.-TL tutarındaki manevi tazminat davasında davalı lehine takdir edilebilecek vekalet ücreti 500,00.-TL"yi geçemeyecektir. Bu durumda Mahkemece; hüküm fıkrasının 6. bendinde; "Davalılar kendisini vekille temsil ettirdiğinden red edilen manevi tazminat davası bakımından hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık asgari ücret tarifesine göre belirlenen 1.800,00.-TL nispi vekalet ücretinin davalılar vekiline ait olmak üzere davacıdan alınarak davalılara verilmesine," dair hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hüküm fıkrasının 6. bendindeki "1.800,00 TL" ibaresinin çıkarılarak yerine "500,00.-TL" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/02/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.